Ormurin Langi

Viljið tær hoyra kvæði mítt,
vilja tær orðum trúgva,
um hann Ólav Trygvason,
hagar skal ríman snúgva.
[Chorus]
Glymur dansur í høll,
Dans sláið ring
Glaðir ríða Noregs menn
til Hildar ting.
Knørrur var gjørdur á Noregs landi,
gott var í honum evni:
sjútti alin og fýra til,
var kjølurin millum stevna.
[Chorus]
Har kom maður á bergið oman
við sterkum boga í hendi:
"Jallurin av Ringaríki
hann meg higar sendi."
[Chorus]
"Einar skalt tú nevna meg,
væl kann boga spenna,
Tambar eitur mín menski bogi,
ørvar drívur at renna."
[Chorus]
"Hoyr tú tað, tú ungi maður,
vilt tú við mær fara,
tú skalt vera mín ørvargarpur
Ormin at forsvara."
[Chorus]
Gingu teir til strandar oman,
ríkir menn og reystir,
lunnar brustu og jørðin skalv:
teir drógu knørr úr neysti.
[Chorus]
Einar spenti triðja sinni,
ætlar jall at raka,
tá brast strongur av stáli stinna,
í boganum tók at braka.
[Chorus]
Allir hoyrdu streingin springa,
kongurin seg undrar:
"Hvat er tað á mínum skipi,
so ógvuliga dundrar ?"
[Chorus]
Svaraði Einar Tambarskelvir
kastar boga sín
"Nú brast Noregi úr tínum hondum,
kongurin, harri mín !"
[Chorus]
Nú skal lætta ljóðið av,
eg kvøði ei longur á sinni;
nú skal eg taka upp annan tátt;
dreingir leggi í minni !
[Chorus]