Mona Lisa

Beni bilirsin bir sigara yakar ve sadece hayatı seyredip küfrederim
Otur yanıma dinlenelim, kalbimi bir gün bile dinlemedim
Her cephede yalnızım zaten bari göz yaşlarımı tek silmeyeyim.
Küllerden inşa ettiğim umutlar var ceplerimde
Nedense yerim yok güvendiğim hiçbir kalp içinde
Kaç kuruş ceplerinde? Yer kalmadı defterimde
Gözlerimde enkazlar kaybetmedim bak şerefimle
Ne kadar içten yazsam o kadar saçmalarım
Ne kadar içten yazsam elime dolanır saçların
Hangi yöne kazıyorum anlamıyorum
Altındayım karların, ölürsem anlarım
Çıktığım yokuşların engebesi mi arttı?
Dünyada yaşam yoksa benim için Marssın
Hangi yöne kazıyorum söyledim ya bilmiyorum
Benim için ya nefes ya karsın…
Çektiğim her nefeste göğsümde ki çiçek büyür
Güldüğünde bana düğün olur kalbimde ki mühür
Tan yerinde ayaz gibi ciğerlerimi sömür
Mükemmel bir hayattı gerekli teşekkür
Hayatımdan kaç sene çaldı gitti bilmiyorum
Çünkü bende var olanlar soyut görmüyorum
Giden her şey nefes alır sanarsın ki dön diyorum
Tanrı verdiğim tüm savaşları görmüyor mu?
Siktir, n'apim hayat böyle moruk
Önüme çıktığında gözlerime bakıp, donup
Sonrasında 5 dakika dumanlanıp
Gözlerini izlemiştim yer küreden kanatlanıp
Gidişin bi ölüm gibiydi
Ve ben de gözlerine ciğerlerimi bağlamış biriydim
Sorsan hala iyi biriydim, iyi miydim? Bilmem.
Oksijenimi kesti gitmen, hayatın çamur gibiyse
Yağan yağmurum bil ki dinmem
Sözlerimle gözlerini çizsem
Gözlerimi kamaştırır bi Mona Lisa bi sen
Yüzüme bakıp bi kere gülsen
Dertlerini bana yükle sadece gül sen