Herfst en Nieuwegein

Dit is een lied over tegenstellingen, die vervolgens weer geen absolute tegenstelling blijken te zijn. Dat maakt het complex en interessant. Centraal staat volgens mij het begrip vergankelijkheid (daarin lijkt het op Voor ik vergeet). Vergankelijkheid wordt afgezet tegen de eeuwigheid en tegen de schijnbaar (!) solide werkelijkheid van nu. Een andere tegenstelling is die tussen de wereld van poëzie, dromen en de banale realiteit. Het lied is vol symbolen voor deze begrippen die elkaar telkens afwisselen. Soms op een heel ironische manier "daar ligt ie dan/Je vraagje af/wie er morgen in zijn auto rijdt". De herfst staat naturlijk voor vergankelijkheid (vallende bladeren etc), Nieuwegein, de woonplaats van Spinvis, staat voor de realiteit: vanaf hier is alles wat het lijkt" - wat een prachtige omschrijving van de niet bepaald poëtische plaats Nieuwegein. Maar die saaie en veilige realiteit is schijn. Op twee manieren: ook in Nieuwegein ligt de dood (de ultieme vergankelijkhei én de ultieme eeuwigheid) op de loer. En ook boven Nieuwegein zweeft de liefde, vertegenwoordiger van poëzie en droom bij uitstek.